SONY Play Station 4(1TB HARD)+NBA
PlayStation 4 گرافیک فوق العاده خیره کننده ای را ارائه می دهد، بر روی یک رابط ساده و منطقی اجرا می شود، و البته دارای یک کنترلر فوق العاده است. این کنسول همچنین می تواند به عنوان پلیر بلو-ری بکار گرفته شود و دارای جریان اپلیکیشن های سرگرمی بسیار زیادی می باشد.
اطلاعاتی که از آن منتشر شده نشان می دهد که این دستگاه شباهت بیشتری به Xbox one دارد.
دسته های بازی
در نگاه اول، تشخیص تفاوت آشکار بین DualShock 4 در PS4 با DualShock 3 در PS3 وجود دارد. اگر زمان کافی برای بازی با PS3 گذرانده باشید کم کم تفاوت ها آشکار می شود. دکمه های ماشه ای (Trigger buttons) نسبت به نسخه ی قبلی پیشرفت داشته اند و Shoulder Button ها نرم تر و راحت تر از دکمه های Xbox One یا PS3 هستند.
برخلاف پوشش گنبدی لغزنده از sticks کنترلر DualShock 3، دو دسته sticks آنالوگ بر روی کنترلر جدید دارای برجستگی کوچکتری است که موجب می شود تا کنترل آن بسیار آسان تر شود. طرح استیک های DualShock 4 مشابه با دکمه هوم پلی استیشن و اسپیکرهای صوتی است که درون کنترلر ساخته شده است. (نگران نباشید، صدای کنترلر می تواند خاموش شود). زیر دکمه هوم PS جک هدست برای چت آنلاین و بازی های صوتی و پورت " EXT" قرار داده شده اند.
دسته ی بازی همانند نسخه های قبلی سبک است و سطح آن در دکمه ها و پشت آن دارای ناهمواری بیشتری است. صفحه ی لمسی آن نیز صاف و کمی شیاردار است.دستگیره های آنالوگ عکس العمل قابل قبولی دارند. خود سیستم شبیه هیچ کدام از کنسول های بازی نیست. البته رنگ سیاه و شکل مربعی آن شبیه بیشتر کنسول هاست اما طراحی آن به گونه ای است که آن را از دیگر کنسول ها متمایز می کند.
بازی NBA
قبل از تجربهی طعم یک مسابقهی بسکتبال در NBA 2K15، ابتدا باید یک بازیکن (Player) بسازید. گزینههای طراحی چهرهی این بازیکن شکل و شمایل جدیدی به خود گرفته است.یک سورپرایز در این بخش وجود دارد. شما در صورت داشتن کینکت یا دوربین پلیاستیشن 4 در کنار کنسول، قادر به اسکن صورت خودتان هستید. اگر دقیقا طبق دستورالعمل پیش بروید چهرهی نسبتا خوبی از خودتان را در بازی خواهید دید. شما با ساختن بازیکن خود، وارد منوی اصلی بازی میشوید و در چهار بخش مختلف قادر به بازی کردن خواهید بود. گزینهی Quick Game که یک بازی دوستانه بین تیمهای انتخابی شما است و از تیمهای NBA گرفته تا تیمهای بزرگ سالهای قبل را در این بخش خواهید دید. همچنین تیمهای اروپایی نیز در این قسمت در دسترس هستند. تعداد این تیمها نسبت به نسخهی قبلی بیشتر و به ۲۵ تیم رسیده است. بخش دیگر موجود در منوی اصلی My League نام دارد. شما یک تیم انتخاب کرده و وارد لیگ میشوید و صرفا به انجام بازیها پرداخته و جلو میروید. برعکس این بخش شاهد MYGM بودیم که همین لیگ را با پرداخت بسیار بالا و با جزئیات مدیریتی به شما ارائه میدهد. شما با همان چهرهای که در ابتدای بازی ساختهاید به ملاقات مالک باشگاه انتخابی خود رفته و با او پیرامون فصل پیش رو به گفتگو میپردازید. در پایان این جلسه باید لیستی از اهداف و قولهای خود ارائه داده و تا پایان فصل به هر روشی که شده سعی کنید به آنها عمل کنید. شما مدیر تیم خواهید بود و باید به ریزترین مسائل مربوط به تیم در طول فصل رسیدگی کنید.
بخش Career
از مسائل مالی گرفته تا فنی و حتی بازتاب فعالیتهای خودتان در شبکههای اجتماعی را بررسی میکنید. حتی باید به تمرینهای تیم قبل از هر بازی توجه کنید و با توجه به حریف، تعداد روزهای استراحت تا بازی بعدی و آمادگی بازیکنان به آنها تمرین مناسب بدهید. ترکیب بازی را با توجه شرایط تکتک بازیکنان و سیستم حریف تغییر دهید. در مواقع بحرانی دستیار مربی را فرا میخوانید و از جزئیات بسیار بیشتری از وضعیت تیم مطلع میشوید تا در تصمیمگیریها بهتر عمل کنید. جزئیات و دسترسیهای این بخش بسیار بالاست و برای یادگیری کار با آن، ناچار به تماشای ویدئوهای آموزشی موجود در منوی بازی خواهید بود. تنها نکته در خصوص گفتگوهای بین شما و دیگر مسئولین تیم این است که برخلاف بخش My Career به صورت متنی روایت میشوند. از MYGM به اندازهی کافی لذت خواهید برد، اما My Career چیز دیگری است! My Career جذابترین بخش بازی است. به خصوص آنکه موفق شوید با چهرهی خودتان در آن حضور پیدا کنید. شما در این بخش تنها کنترل بازیکن خودتان را برعهده دارید و به جای کنترل یک تیم، تنها باید به پیشرفت یک نفر فکر کنید. نگران جزئیات روایت این بخش نباشید چرا که My Career به صورت داستانی و به جذابترین شکل ممکن روایت میشود. در ابتدای کار شما یک بازیکن بسکتبال هستید که رویای حضور در NBA را در ذهن میپروراند و با حسرت مراسم Draft را تماشا میکند. در ادامه با تحت فشار گذاشتن وکیل خود به دنبال راهی برای رسیده به آرزوی خود میگردد و سرانجام پس از شش ماه یک شانس کوچک برای تمرین در یکی از تیمهای NBA به دست میآورد و اینجاست که باید تواناییهای خود را نشان دهید. بسته به تیمی که از لیست پیشنهادی انتخاب میکنید باید امتیاز متفاوتی به دست آورید. حضور در تیمی مثل میلواکی راحت است، ولی اگر علاقهمند به حضور در یکی از تیمهای بزرگ را دارید، باید در یک کوارتر تمرینی و در حضور ستارگان آن تیم، آن هم در شرایطی که بازیکن شما مهارت کافی ندارد به امتیاز بالایی برسید تا برای حضور در آن تیم شانس داشته باشید. امتیاز شما از C آغاز شده و با توجه به با توجه تمام حرکات شما در حین بازی بین D- و A+ متغیر خواهد بود. سیستم ارزیابی عملکرد بازیکنان به قدری دقیق است که حتی جایگریهای شما در هنگام حمله و دفاع تاثیر بسیار زیادی روی نمرهی نهایی خواهد داشت. در حمله باید در حرکات تهاجمی شرکت کنید و در دفاع سایه به سایهی یاری که مهارش به شما سپرده شده حرکت کنید. شرکت نکردن در کارهای تیمی حتی اگر به سود تیم باشد، با واکنش بازیکنان همتیمی و مربی همراه خواهد بود.
شما در طول این بخش با بازیکنان همتیمی و حریف، مربی، مدیر باشگاه، مربی دوران دبیرستان، خبرنگاران، اسپانسرها و … مواجه خواهید شد. برخورد با بعضی از این چهرهها کمی طنز نیز به دنبال خواهد داشت. به طور مثال هر وقت به دفتر مدیر باشگاه بروید در پایان مکالمه او هر چقدر هم که از شما راضی باشد، با گفتن جلمهی “برو بیرون از اینجا!” شما را از اتاق خود به بیون راهنمایی میکند! همانند بازیهای نقشآفرینی دیالوگی بین شما و آنها ردوبدل میشود و در انتها شما قادر به انتخاب دو پاسخ متفاوت هستید. پاسخ اول برخوردی مناسب و مثبت با فرد مقابل و پاسخ دوم برخورد تند و زننده با او خواهد بود! درواقع با انتخاب دومین حالت طرف مقابل را کاملا نادیده میگیرید و با لحنی نامناسب با او برخورد میکنید. متاسفانه حد وسط وجود ندارد و در اکثر مواقع فقط چند ثانیه برای تصمیم گیری فرصت دارید تا یکی از این دو جواب را انتخاب کنید. ذکر این نکته ضروری است که هزاران خط دیالوگ در بازی وجود دارد و بعد از گذشت زمان طولانی از بازی، همچنان شاهد برخوردها و پاسخهای جدیدی خواهید بود.
رفتار شما در شبکه های اجتماعی بر روی روند بازی تأثیرگذار است
جوابهای شما تاثیر مستقیم در سرنوشت شما خواهد داشت. رفتار خوب با اعضای تیم، جایگاه شما را در ترکیب تیم محکم یا سستتر میکند. پاسخهای مناسب به خبرنگاران باعث جذب طرفداران بیشتری در صفحات اجتماعی برای شما میشود و در نتیجه اسپانسرها به شما رو خواهند آورد و همهی اینها مساوی است با درآمد بیشتر و راهیابی راحتتر به تیمهای بزرگتر. قسمت جالب شبکههای اجتماعی در بازی وجود دارد که چیزی شبیه توییتر است. در این بخش شما به تعامل با بازیکنان و ستارگان NBA و همچنین طرفداران میپردازید. در نهایت شگفتی این بخش نیز روی مسابقات و گیمپلی بازی تاثیر میگذارد. به طور مثال به یکی از بازیکنان همتیمی که در طول بازی اصلا پاس نمیداد گله کردم و او با شرمندگی پاسخ داد و از بازیهای بعد در بسیاری از مواقع به من و دیگر بازیکنان پاس میداد! سیستم ارتقای مهارتها کمی دچار تغییر شده و در چند شاخهی اصلی (کارهای دفاعی، ریباندها، شوتها و …) تقسیمبندی شدهاند و برای ارتقای هر کدام نیاز به عملکرد خوب در بازیها و جمعاوری امتیاز خواهید داشت که کار سادهای نخواهد بود. از طرفی با توجه به عملکرد کلی شما، تعداد قابل توجهی Badge آزاد میشود که میتوان با انتخاب تعدادی از آنها و گسترش دادنشان، خصوصیات منحصر به فردی به دست آورد که بازیکن شما را از دیگر ستارگان لیگ متمایز میکند.
تقریبا تمام تیمها و بازیکنان NBA به دقیقترین شکل ممکن طراحی شدهاند. جزئیات نه فقط از نظر ظاهری، بلکه در زمینه انیمیشن بازیکنها و تاکتیکهای تیمی مخصوص تیمهای NBA دیده میشود. اگر بازیهای NBA را به صورت حرفهای دنبال کرده باشید، متوجه میشوید که در NBA 2K15 برای هر بازیکن موشن کپچر جداگانه ضبط شده است! این موضوع در مورد ستارگان لیگ بیشتر جلوه میکند. نوع حرکت آنها با توپ و دریبل زدن آنها، دقیقا از روی نمونهی واقعی طراحی شده و حتی حرکات آنها بعد از گرفتن امتیاز نیز مختص خودشان است! انیمیشنها آنقدر زیاد هستند که نمیتوان تعداد آنها را به درستی تخمین زد. از طرفی چهرهها به دقت طراحی شدهاند و بعد از گذشت دقایقی از بازی، کمکم شاهد عرق کردن بازیکنان خواهید بود. کافیست بازی را متوقف کرده و به قسمت Replay بروید و روی چهرهی بازیکنان زوم کنید تا متوجه حد بالای جزئیات به کار رفته در طراحی آنها شوید. استادیومها هم (به جز یکی دو مورد) دقیقا با توجه به مدلهای واقعی طراحی و نورپردازی شدهاند تا جو هر کدام با دیگری متفاوت باشد. تماشاگران نسبت به دیگر بازیهای ورزشی جلوهی بهتری دارند و عکسالعملهای جالبی از خود در برخی مواقع به نمایش میگذارند. به طور مثال توپ را از تیم حریف که در حال حمله است گرفته و به بازیکنی که به سبد آنها نزدیک شده پاس میدهید و او به تنهایی به سمت سبد حرکت میکند. ناگهان تماشاگران همگی از جای خود بلند شده و سروصدا میکنند و منتظر یک اسلمدانک از طرف شما هستند تا با دوربینهای خود از صحنه عکس گرفته و فریاد بزنند!
صداگذاری در این بازی در بالاترین سطح قرار دارد. در هیچکدام از بازیهای ورزشی چنین دقتی در صداگذاری وجود نداشته و باید استودیوی ورزشی 2 را تحسین کرد. از جو استادیومها گفتیم که چگونه تماشاگران فریاد میزنند و هیجان را بالا میبرند.حالا کافی است که تیم میزبان از میهمان عقب بیفتند تا فضا از سکوت پر شود. اگر فاصلهی امتیازها زیاد شود که واقعا صدای خاصی نخواهید شنید و حتی کسب امتیاز نیز تماشاگران را راضی نمیکند. اگر در زمین حریف صاحب یک پرتاب آزاد شوید، تماشاگران در پشت سبد به هر شکلی سعی در بههم ریختن تمرکز شما میشوند. گزارشگر بازی فوقالعاده است! علاوه بر هیجان بالا، اشارات بسیار خوبی به موضوع صحبت خود دارد. در حین بازی به بازیهای همزمان اشاره میکند و نسبت به آنها واکنش نشان میدهد. وقتی صحبت از یکی از بازیکنان داخل زمین میشود به بررسی آمار و ارقام او میپردازد و مثالهایی از عملکرد آن بازیکن در بازیهای قبلی میزند. ممکن است به بازیهای آینده و رویاروییهای جذاب پیش رو نیز اشاره کند. او مدام مشغول صحبت کردن است و کمتر جملات تکراری از او خواهید شنید. در NBA 2K15 صدای برخی از بازیکنان را نیز در بازی خواهید شنید. در حین دو نیمه یا در برخی مواقع دیگر، مصاحبههایی با بازیکنان انجام میشود و شنیدن صدای واقعی آنها بسیار جذاب است. ذکر این نکته هم ضروری است که قبل از شروع بازیها مثل یک برنامهی تلویزیونی واقعی، شاهد حضور شکیل اونیل (ستارهی سابق (NBA و تحلیلهای او خواهید بود. موسیقیهای بازی نیز مثل نسخههای پیش راضیکننده هستند و اینّبار توسط فارل ویلیامز (Pharrell Williams) خوانندهی مشهور آمریکایی انتخاب شدهاند.
از تغییرات مثبت صورت گرفته نسبت به نسخهی قبلی، اضافه شدن حالت Shot Meter در هنگام پرتاب توپ به سمت سبد است. اگر تجربهی انجام نسخههای قبلی را داشته باشید، باید بدانید که برای شوت زدن نیاز به فشار دادن و رها کردن به موقع دکمه مربوطه بود. رها کردن دکمه مهمترین نکته در به ثمر رسیدن شوتهای شما است و حالا با این قابلیت جدید، انتخاب زمان مناسب برای انجام این کار راحتتر از قبل شده است. نوار دایرهای زیر پای بازیکنان به شما نشان میدهد که بهتر است در نزدیکی کدام نقطه دکمه را رها کنید تا نتیجهی بهتری را شاهد باشید. بسته به مهارتهای بازیکن، استفاده از Shot Meter سخت یا آسان خواهد بود. در مورد اسلمدانکها نیز باید گفت شاهد انیمیشنهای بیشتری نسبت به نسخهی قبل بودیم، ولی کار در زیر سبد نسبت به قبل سختتر شده و به راحتی نمیتوان از پس دفاع هر حریفی برآمد. از طرفی کنترل کردن مهاجمان حریف نیز سخت شده و اگر یک بازیکن بزرگ به سمت سبد شما حرکت کند، شما شانس زیادی برای کنترل او نخواهید داشت و پس از مدتی ناامید میشوید! در بهترین حالت میتوان این بازیکنان را تحت فشار فراوان مجبور به دادن پاس کرد، اما وقتی به سمت سبد حمله و اقدام به شوتزنی کنند مجبور به خطا هستید و در غیر اینٌصورت احتمال وارد شدن توپ به سبد بسیار بالاست. به غیر این مورد، مشکل خاصی در انجام بازی نخواهید دید. هوش مصنوعی بازیکنان خودی و حریف به دقیقترین شکل ممکن شبیهسازی شده و هر کسی مشغول به انجام وظایف خود است. حتی بازیکنانی که روی نیمکت نشستهاند هم علاقهمند به داشتن سهمی از بازی هستند. به طور مثال اگر از حریف عقب باشید و بازیکن صاحب توپ آنها در نزدیکی نیمکت شما حضور داشته باشد، شاهد بلند شدن نیمکت نشینان و فریاد زدن پشت سر بازیکن حریف خواهید بود تا شاید تمرکز آن بازیکن بر هم بریزد!